Gekortwiekt….

Afgelopen dinsdag was ik weer eens bij onze kapster,Ria. Ik kom er niet vaak, hooguit twee keer per jaar. Jij bezocht Ria vaker, veel vaker mag ik wel zeggen. Als jij maar dacht dat je haar aangegroeid was had je al een afspraak gemaakt. 
Ik zie Ria minder vaak nu jij er niet meer bent, ik vergezelde jou af en toe, wij deden veel samen.
Automatisch komt steeds weer het gesprek op jou, en dat doet mij heel goed, ook al komt het gemis op dat moment wel binnen.
Jij kwam al jaren bij Ria toen ik de eerste keer met je meeging. 

Al eerder heb ik gezegd dat ik heel goed gezichten kan onthouden. Ik liep met jou de kapsalon binnen en daar was Ria. 
Ria, waarmee ik meer dan vijftig jaar geleden op zwangerschap controle ging bij zuster Smeele in de Proff. Nolenslaan. Ria keek mij aan of ze water zag branden.
Ze herkende mij niet meer, maar nadat ik haar had herinnerd aan dingen uit onze tijd van toen kwam haar geheugen langzaam terug, maar ze zou zich mij nóóit herinnerd hebben.
Maar goed, er ontstond weer een klik met Ria die voor mij heel waardevol is.
Alleen Ria wist hoe jij je haren het liefste had zitten, welke oogschaduw jouw favoriet was, of je minder of meer blos op je wangen wilde hebben……..
Ik heb Ria gevraagd jou mooi te maken en dat heeft ze met ontroering en liefde voor je gedaan lieve Diaantje…….ik blijf Ria daar héél dankbaar voor…….